20 listopada, 2014

Ellen White & Heavnly trio

Ellen White jest autorką licznych książek, artykułów i różnych dokumentów. Nie była teologiem, jej książki mają inny wydźwięk. Jej celem było wywyższyć Jezusa, uwielbić Ojca niebieskiego i prowadzić ludzi do Biblii. Jej częstym mottem zwłaszcza były słowa „Drogi słuchaczu polecam ci tę księgę” jako jedyny autorytet w sprawach wiary.

Książki i artykuły, które wyszły z pod jej pióra, niewątpliwie motywują czytelnika do lepszego życia i uświęconego życia. Niektóre z nich mają charakter ewangelizacyjny. Nigdy nie rościła sobie pretensji do tego aby ingerować w tworzenie zasad wiary w niełatwych początkach powstającego  Kościoła, którego tworzyli ludzie o zróżnicowanych przekonaniach religijnych, wśród, których większość to osoby o poglądach antytrynitarnych.

Jednak jej bogobojny wpływ prowadził do jedności przekonań w sprawach wiary i choć nie wszyscy zaakceptowali przekonania trynitarne, to generalnie Kościół Adwentystów Dnia Siódmego tak.

Czy Ellen White propagowała tryteizm, lub trynitaryzm? Stanowczo NIE! Pozostawiała to autorytetom Kościoła i czytelnika jej dzieł. Autorka wywyższała Jezusa i podkreślała jego odwieczne istnienie jako Syna Bożego u Bogu Ojca.[1] Ostrzegała także przed próbami określania natury Ducha Świętego.[2] Zwracała uwagę na konieczność przemiany życia pod kierownictwem i wpływem Ducha Świętego.[3]

Niektórzy domniemają, że Ellen White propagowała tryteizm. Nawet w „Wolnej Encyklopedii – Wikipedii” niektórzy tak twierdzą. Znalazłem tam zdanie, na które nikt nie potrafi wskazać na źródło cytowanej wypowiedzi: „„Bóg i dwaj aniołowie z Rdz 18, którzy odwiedzili Abrahama, to trzy osoby Trójcy.”

Postanowiłem to sprawdzić we wszystkich dostępnych publikacjach Ellen White. Po wnikliwej analizie mogę stwierdzić, że zdanie to nie istnieje w jej publikacjach.

Być może, ktoś zamieścił to zdanie z jakiś nieznanych mi powodów. Jednak prawda jest taka jaką pragnę poniżej przedstawić:

W pismach i dokumentach Ellen White nigdzie nie znajdziemy cytatu, w którym występowałoby słowo „Trinity” czyli „Trójca”. Bądźmy jednak uczciwi w ocenie autorki, skoro w Biblii nie występuje słowo „Trójca” Autorka opierała się tylko na Biblii zgodnie z protestancką zasadą „Sola Scriptura”

Opierając się na „Comprehensive Index to the Writings of Ellen White” stwierdzam, że słowo “Trinity” nie występuje w autorki pismach. Także nie występuje w bazie pism Ellen White na płycie CD, zawierającej wszystkie, książki, periodyki i manuskrypty autorki.

Natomiast autorka użyła określenia „Heavenly Trio” jedyny raz, lecz cytat ten powielony jest w pięciu dokumentrach. Przykłady poniżej:

Podczas Sympozjum w roku 2006 powstał dokument Tima Poirier,

podając manuskrypt, w którym autorka użyła tych słów. http://www.whiteestate.org/issues/The-Trinity.pdf

Cytat ten przetłumaczono następująco:

„Pocieszycielem, którego Chrystus obiecał posłać po Swym wstą­pieniu do nieba, jest Duch w całej pełni Bóstwa manifestujący moc łaski Bożej wszystkim, którzy przyjmują Chrystusa i wierzą w Niego jako w swego osobistego Zbawiciela. Są trzy żywe Osoby Trójcy nie­biańskiej. W imieniu tych trzech wielkich Potęg — Ojca, Syna i Ducha Świętego — ci, którzy przyjmują Chrystusa w żywej wierze, dostępują chrztu. Otóż Moce te będą współdziałać i współpracować z okazują­cymi im posłuszeństwo poddanymi nieba w ich wysiłkach zmierzają­cych do tego, aby mogli zacząć żyć nowym życiem w Chrystusie” (Special Testimonies, seria B, nr 7, s. 62-63 [1905], cyt. w: Ewangelizacja, s. 390).



[1] „W Chrystusie tkwi życie prawdziwe, niezapożyczone ani też niedziedziczone. »Kto ma Syna, ma żywot« (I Jana 5,12). Boskość Chrystusa jest dla wierzących rękojmią ich życia wiecznego” (Życie Jezusa, s. 379).

[2] „Oto jakie wyobrażenia głosi się i rozpowszechnia:.. „Ojciec podobny jest do niewidzialnej pary, Syn do chmury, a Duch jest jak deszcz, który spadł i działa swoją odświeżającą mocą”.

[3] ”Gdy Duch Boży bierze w posiadanie serce, życie człowieka zostaje odmienione. Odrzucane są grzeszne myśli, a złe czyny zaniechane; miłość, pokora i pokój pojawiają się w miejsce gniewu, zawiści i walki. Radość napełnia miejsce smutku, a twarz promieniuje światłem niebios. Nikt nie widzi ręki, która dźwiga ciężar, ani nie widzi światła płynącego z wysokiego nieba. Błogosławieństwo przychodzi wówczas, gdy dzięki wierze dusza poddaje się Bogu. Wówczas moc, której żadne ludzkie oko nie jest w stanie dojrzeć, stwarza nową istotę na obraz i podobieństwo Boga.”