Ellen White o Trójcy

Podstawowe dokumenty („Trójca” – Ch.I.W. str. 209)

„Pocieszycielem, którego Chrystus obiecał posłać po Swym wstą­pieniu do nieba, jest Duch w całej pełni Bóstwa manifestujący moc łaski Bożej wszystkim, którzy przyjmują Chrystusa i wierzą w Niego jako w swego osobistego Zbawiciela. Są trzy żywe Osoby Trójcy nie­biańskiej. W imieniu tych trzech wielkich Potęg — Ojca, Syna i Ducha Świętego — ci, którzy przyjmują Chrystusa w żywej wierze, dostępują chrztu. Otóż Moce te będą współdziałać i współpracować z okazują­cymi im posłuszeństwo poddanymi nieba w ich wysiłkach zmierzają­cych do tego, aby mogli zacząć żyć nowym życiem w Chrystusie” (Special Testimonies, seria B, nr 7, s. 62-63 [1905], cyt. w: Ewangelizacja, s. 390). („Trójca” – Chrześcijański Instytut Wydawniczy „Znaki Czasu” str. 215)

„Działalność księ­cia sił zła może być zahamowana jedynie przez moc Bożą trzeciej Oso­by Bóstwa — Ducha Świętego” (Special Testimonies, seria A, nr 10, s. 37 [1897], cyt. w: Ewangelizacja, s. 392).

„Trzeba, abyśmy zdawali sobie sprawę z tego, że Duch Święty, będący tak samo Osobą jak Bóg jest Osobą, przebywa na naszej ziemi” (Manuscript 66, 1899, z zapisu przemówienia do studentów adwentystycznej szkoły w Avondale, cyt. w: Ewangelizacja, s. 392).

„Duch Święty jest Osobą, ponieważ poświadcza naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Gdy pojawia się ten świadek, przynosi On z sobą Swe własne dowody. W takich chwilach wierzymy i uzy­skujemy pewność tego, że jesteśmy dziećmi Bożymi. (…) Duch Święty posiada osobowość, gdyż w przeciwnym razie nie mógłby poświadczyć naszemu duchowi tego, że jesteśmy dziećmi Bo­żymi. Musi być również Osobą Boską, ponieważ w przeciwnym razie nie wyjawiałby nam tajemnic, które kryją się w umyśle Bożym. Bo cóż człowiek wie o rzeczach ludzkich z wyjątkiem ducha ludzkiego, który jest w nim? Tak i o rzeczach Bożych żaden człowiek nic nie wie, ale tylko Duch Boży” (Manuscript 20, 1906, cyt. w: Ewangelizacja, s. 392). („Tróca”  Woodrow Whiden; John Reeve; Jerzy Moon. – Chrześijański Instytut Wydawniczy „Znaki Czasu” Warszawa str.216)

„Osoby Boskie [dosł. wieczne niebiańskie dostojeństwa]: Bóg, Chrystus i Duch Święty — uzbroją uczniów i wyposażą w większe zasoby energii (…), aby wraz z nimi rozwijać Dzieło Swe i przekonywać świat pogrążony w grzechu” (Manpscript 145, 1901, cyt. w: Ewangelizacja, s. 391).

„Obowiązkiem naszym jest współpracować z trzema najwyższymi Mocami nieba: z Ojcem, Sy­nem i Duchem Świętym. Moce te będą działać za na­szym pośrednictwem, czyniąc z nas współpracowników Boga” (Special Testimonies, seria B, nr 7, s. 51 [1905], cyt. w: Ewangelizacja, s. 392).

„Zawsze Jezus, Chrystus Pan, stanowił jedno z Ojcem. Był On „obrazem Boga”, obrazem Jego wielkości i majestatu, odbiciem Jego chwały” (Życie Jezusa, s. 11).

„Chrystus był Bogiem w pełnym tego słowa znaczeniu, w jego najwyższym sensie. Był z Bogiem od wieczności, Bogiem ponad wszystkim, błogosławionym na zawsze” (Review and Herald, 5 IV 1906).

„W Chrystusie tkwi życie prawdziwe, niezapożyczone ani też niedziedziczone. »Kto ma Syna, ma żywot« (I Jana 5,12). Boskość Chrystusa jest dla wierzących rękojmią ich życia wiecznego” (Życie Jezusa, s. 379).

„Chrystus był Bogiem w pełnym tego słowa znaczeniu, w jego najwyższym sensie” (Review and Herald, 5 IV 1906).

„W Chrystusie boskość i człowieczeństwo połączyły się. Boskość nie została zdegradowana do człowieczeństwa; boskość zachowała swoje miejsce, ale człowieczeństwo przez zjednoczenie z boskością oparło się najzacieklejszym próbom kuszenia na pustyni” (Review and Herald, 18 II 1890).

„Jeżeli ludzie nie uznają świadectwa natchnionego Pisma Świętego dotyczącego boskości Chrystusa, daremna jest z nimi dyskusja na ten temat, ponieważ nawet najwyraźniejszy dowód nie przekona ich (…). Kto przyjął ten błąd, nie może właściwie pojąć charakteru i misji Chrystusa, ani wielkiego Bożego planu zbawienia ludzkości” (Wielki bój, s. 363).

„Czy ludzka natura Syna Marii została zmieniona w boską naturę Syna Bożego? Nie – dwie natury połączyły się w jednej osobie – człowieku Chrystusie Jezusie. W Nim zamieszkała cała pełnia Bóstwa cieleśnie. (…) Jest to wielka tajemnica – tajemnica, która nie zostanie w pełni, całkowicie zrozumiana w całej jej wielkości, zanim nie nastąpi przemienienie odkupionych. (…) Jednak wróg dąży do tego, by okryć ten dar takim mistycyzmem, który sprowadzi go do nicości” (Letter 280, 1904, cyt. w: SDA Bible Commentary, t. V, s. 1113).

 Cytaty z książki „Trójca” Dodatek do rozdziału 14